Εσύ τί κάνεις για τον πλανήτη μας;

Ζούμε στην εποχή της υπερκατανάλωσης. Όσα και να έχουμε πάντα θα προσπαθούμε να έχουμε περισσότερα. Και το περνάμε και στα παιδιά μας αυτό. Όλα αυτά όμως που αγοράζουμε έχουν ένα τεράστιο κόστος για τον πλανήτη μας. Σκουπίδια. Μέσα στις θάλασσες, στα δάση, στις πόλεις, τεράστιες εκτάσεις σκουπιδότοπων. Ζώα της θάλασσας μπλεγμένα μέσα σε δίχτυα ή με τα στομάχια γεμάτα πλαστικά, φωτιές σε δάση που ξεκινούν απο ένα σπασμένο γυαλί. Πέρσι το καλοκαίρι κάηκε η Εύβοια, ο καπνός απο το δάσος έφτασε μέχρι την Αθήνα, το βλέπαμε και το μυρίζαμε. Για πολύ καιρό καίγονταν και η Αυστραλία, τεράστιες εκτάσεις με δέντρα και άγρια ζώα, παραδομένα στις φλόγες. Το ίδιο και ο Αμαζόνιος, η Σουηδία, η Καλιφόρνια και τόσες άλλες περιοχές του πλανήτη, στον βωμό του χρήματος.

Μέσα σε όλο αυτό, υπάρχει κάτι καλό όμως. Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να βλέπουν, επιτέλους, τον
πλανήτη που υποφέρει. Και άρχισε να αναλαμβάνει δράση. Ακτιβιστές, ομάδες ανθρώπων, οργανισμών ή και ατομικά ο καθένας βοηθάνε όσο μπορούν. Καθαρίζοντας παραλίες, δάση, φυτεύουν δέντρα, προχθές διάβαζα οτι δύτες βουτάνε στο Αιγαίο για να καθαρίσουν τον βυθό απο τα δίχτια, βοηθώντας έτσι να αναπτυχθεί ξανά, ο πληθυσμός ενός είδους ιππόκαμπου! Μέσα στις πόλεις το ίδιο. Είχα βρει μια δράση πέρσι νομίζω, που κάνει και ο δήμος ο δικός μας εδώ, όπου πολίτες βοηθάνε στον καθαρισμό πάρκων και δρόμων απο σκουπίδια. 

Σαν Κατερίνα, προσπαθώ κι εγώ να βοηθήσω όπως μπορώ. Δεν πετάμε σκουπίδια κάτω, χωρίζουμε τα ανακυκλώσιμα απο τα υπόλοιπα. Κάποια φίλη μου κάνει και κομποστοποίηση. Ένας άλλος τρόπος είναι τα κουκούτσια απο τα φρούτα που τρώμε. Τα μαζεύουμε και όταν περνάμε απο μια περιοχή χωρίς βλάστηση η καμμένη, απλά τα πετάμε και αφήνουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της.

Υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να κοροϊδέψουν, να πουν "έλα μωρέ εσύ θα σώσεις τον κόσμο;". Η απάντηση μου; Ναι! Γιατί ακόμα και ένας μπορεί να κάνει τη διαφορά, να παρασύρει κι άλλους. Όπως οι κυματισμοί που γίνονται στην επιφάνεια του νερού, όταν πέσει ένα πετραδάκι. Τόσο μικροί στην αρχή, αλλά μετά δες πως μεγαλώνουν! Κάποιος τις ξεκινάει!

Έχω περάσει και στον γιό μου την αγάπη για το περιβάλλον. Μαθαίνει να το προσέχει, μαθαίνει πόσο σημαντικό είναι να περπατάμε αντί να χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο (γκρινιάζει πολύ για αυτό, η αλήθεια να λέγεται!). Μαθαίνει πως δεν είναι εντάξει να πετάει ούτε ένα χαρτάκι απο τσίχλες κάτω. Πως να φροντίζει τη φύση. Πως να βοηθάει τα ζώα. Γιατί τα παιδιά είναι το μέλλον.  Είναι υποχρέωσή μας να τους δείξουμε. Πρέπει να διδαχθούν οτι η Γή, είναι το σπίτι τους.