Καλωσήρθες 2021
Τα Χριστούγεννα, ήμασταν μόνοι μας. Εννοώ, μόνο εγώ και ο μικρός. Ο άντρας μου δούλευε, τα έχει
αυτά η δουλειά του. Είχε τύχει άλλη μια φορά έτσι, όταν ο γιος μου ήταν πολύ μικρός, τριών νομίζω. Όταν λείπει έτσι, συνήθως ανεβαίνουμε Θεσσαλονίκη στους γονείς μου. Φέτος όμως, λόγω ειδικών συνθηκών κάτσαμε σπίτι. Παρόλο που ήμασταν μόνοι μας, όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα, γιορτάσαμε με κάθε επισημότητα. Κρύσταλλα, "καλά" πιάτα, ασημένια μαχαιροπήρουνα, φαγητά, γλυκά, δώρα, αγκαλιές, τα πάντα! Θέλω να θυμάται πως, ακόμα και όταν ο μπαμπάς δεν είναι εδώ, ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, πάντα θα γιορτάζουμε, ακόμη και μόνο οι δυο μας. Σημασία έχει να είσαι με την οικογένειά σου, ακόμα και αν χρειάζεται να κάνεις βιντεοκλήση για να φάμε όλοι μαζί τα Χριστούγεννα ή να κάνουμε Ανάσταση το Πάσχα. Ο άντρας μου κατάφερε να είναι τελικά μαζί μας την επομένη των Χριστουγέννων, μέχρι προπαραμονή Πρωτοχρονιάς. Μας αρκεί αυτό, έχουμε μάθει να χαιρόμαστε όποια ευκαιρία μας δίνεται! Πρωτοχρονιά κάναμε στης αδερφής μου. Εμείς κι εμείς, το τζάκι άναβε, μουσική έπαιζε, τα λαμπάκια τρεμοπαίζανε. Τα παιδιά είχαν παρέα, έπαιζαν, εμείς ουσιαστικά ήταν σαν να είχαμε πάρει ρεπό, όπως κάθε φορά που βρίσκονται τα ξαδερφάκια! Κι εκεί τα ίδια, πολύ φαγητό, δώρα, γέλια και εντελώς τυχαία, η βασιλόπιτα είχε δύο φλουριά, που έπεσαν στα παιδιά. Τυχαία! Περάσαμε υπέροχα, μια βδομάδα κάτσαμε σπίτι της. Διακοπές, απο το ένα σπίτι, λίγο πιο εκεί στο άλλο, χαλαρώσαμε πάρα πολύ.