Το "365 days challenge" που έβαλα στον εαυτό μου

Photo by Kiy Turk on Unsplash

Ημερολόγιο ευγνωμοσύνης.

Αποφάσισα να κρατήσω αυτό το ημερολόγιο, για ένα χρόνο και να καταγράφω πράγματα, (ή οτιδήποτε άλλο τελοσπάντων) για τα οποία αισθάνομαι τυχερή που τα έχω, που ευγνωμονώ τον Θεό. Που χαίρομαι που τα ζώ. Δηλαδή, πάνω κάτω τα πάντα. Μπορεί να μην γίνεται καθημερινή καταγραφή κάποιες φορές, ίσως και λόγω χρόνου να μην είναι εφικτό, αλλά θα το προσπαθήσω. Ξεκινάω λοιπόν σήμερα, 3/7/2020 το challenge των 365 ημερών.

3/7/2020

Θα ξεκινήσω την πρώτη μου καταγραφή, με κάτι all time classic,κάτι που κάποιες φορές άθελά μας θεωρούμε δεδομένο. Είμαι ευγνώμων λοιπόν, που έχω στέγη πάνω απο το κεφάλι μου,  φαγητό στο τραπέζι μου, υγεία. Είμαι ευγνώμων, που έχω μια όμορφη, στοργική οικογένεια που αγαπιόμαστε πολύ, που ο άντρας μου έχει δουλειά και που δεν μας λείπει τίποτα. 

4/7/2020

Κλασικό κι αυτό, ξέρω αλλά δεν μπορώ να μην το αναφέρω. Νιώθω πολύ τυχερή και ευγνώμων που έχω την αδερφή μου κοντά μου. Όταν πρωτοήρθαμε Αθήνα, ο μικρός τότε 2,5 χρονών, ο άντρας μου έπρεπε να φύγει ταξίδι, αισθανόμουν μόνη και ευτυχώς η αδερφή μου με βοήθησε πολύ να εγκλιματιστώ. Ακόμα και τώρα, είναι εκεί όποτε την χρειαστώ απο έναν καφέ μέχρι κάτι σοβαρό, το ίδιο ισχύει και απο τη μεριά μου. Ευχαριστώ Γεωργίτσα! I love you karga!

5/7/2020

Όπως είπα χθες, όταν ήρθα εδώ δεν ήξερα κανέναν. Σιγά, σιγά, μόλις ο μικρός ξεκίνησε το σχολείο, άρχισα να γνωρίζω άλλες μαμάδες, απο πάρτι, πάρκα κτλ. Η πρώτη φίλη μου, εδώ στην Αθήνα, είναι η Ιωάννα, που την αγαπώ πολύ. "Πήγαμε" νήπια μαζί! Την Ελένη που γνωριστήκαμε στο πάρκο και που μαζί με την Ιωάννα είμαστε το "τρίο ξινή". Είμαι πολύ περήφανη, που ανήκω σε μια μαμαδοπαρέα, τη γνωστή "Συμμορία" (για τα ονόματα θα μάθετε κάποια άλλη στιγμή). Είμαι ευγνώμων για τις φίλες μου, και απο το δημοτικό αλλά και απο το νηπιαγωγείο. Είμαι ευγνώμων που ανήκω σε μια ομάδα όπου πίνουμε τον καθημερινό πρωινό μας καφέ και γελάμε, πειράζουμε, συμβουλεύουμε, στηρίζουμε, παρηγορούμε, ανησυχούμε, βοηθάμε η μια την άλλη. Είστε οι καλύτερες!

Τούρτα minecraft

7/7/2020

Η σημαντικότερη ημερομηνία της ζωής μου και το μεγαλύτερο δώρο για το οποίο αισθάνομαι ευγνώμων. Σαν σήμερα, πριν απο 9 χρόνια, έφερνα στον κόσμο το πιο γλυκό, έξυπνο, ευαίσθητο, με ευγενική ψυχή, καλόκαρδο παιδί του κόσμου. Σαν σήμερα, έγινα μαμά και άλλαξε όλη μου η ύπαρξη, όλη μου η ζωή. Ευχαριστώ τον Θεό και την Παναγία καθημερινά, που τον προστατεύουν και τον κρατάνε γερό και δυνατό. Χρόνια πολλά αγόρι μου, να σε χαιρόμαστε, σε αγαπάμε πολύ και θα είμαστε πάντα και για πάντα δίπλα σου!


8/7/2020

Είμαι ευγνώμων που ήρθε στη ζωή μου η καλή μου φίλη, Χρυσούλα. Ο θάνατος της με πόνεσε πολύ, αισθάνομαι όμως πάρα, πάρα πολύ τυχερή που γνώρισα έναν τέτοιο άνθρωπο και που την είχα στη ζωή μου.

9/7/2020

Σήμερα ήρθε ο μπαμπάς μου για δουλειές στην Αθήνα. Χαίρομαι τόσο που θα τον έχω σπίτι για λίγες μέρες γιατί πολύ απλά είναι ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου! Όποτε τον έχω σπίτι είναι η καλύτερή μου! Επίσης και για τη μαγειρική της αδερφής μου, η οποία σήμερα μαγείρεψε ρολό χοιρινό, γεμιστό με πατάτες στη γάστρα. Σκέτο λουκούμι!

11/7/2020

Απο την καινούρια χρονιά, είχα ξεκινήσει μαθήματα ισπανικών. Είμαι ευγνώμων, που ξεκίνησα μαζί με τη φίλη μου την Πηνελόπη και που μετά, λόγω καραντίνας, κατάφέραμε με την δασκάλα μου, Κατερίνα και αυτή, να συνεχίσω μέσω βιντεοκλήσης τα μαθήματα και να φτάσω σε σημείο, να μου δίνει ένα μικρό κειμενάκι να διαβάζω και να μην μου φαίνεται πλέον εντελώς ακαταλαβίστικο! Είμαι περήφανη για τον εαυτό μου. Σήμερα ήταν το τελευταίο μάθημα, απο Σεπτέμβρη πάλι.

12/7/2020

Πάντα μου άρεσε το αυτοκίνητο. Μου δίνει μια αίσθηση ανεξαρτησίας, ελευθερίας, το αγαπώ.  Μπορώ να πηγαίνω όπου μου αρέσει, όποτε θέλω, χωρίς να λέω στον άντρα μου συνέχεια να με πάει κάπου. Νιώθω ευγνώμων, που ο μπαμπάς μου όταν ήμουν φοιτήτρια, με έστειλε να βγάλω δίπλωμα και που μας έβαζε στο δικό του αυτοκίνητο (εμένα, την αδερφή μου και τη μαμά μου, αργότερα και τον αδερφό μου) για να μας βοηθήσει να μάθουμε αυτό το σταμάτα-ξεκίνα που τόσο με δυσκόλευε στην αρχή . Μπαμπάκα μου σε ευχαριστώ και σε αγαπώ πολύ!

13/07/2020

Beach time

Το πρώτο μας μπάνιο για φέτος! Αργήσαμε λίγο αλλά με σχολεία, φροντιστήρια κτλ, που να βρεθεί χρόνος νωρίτερα. Σχεδόν πάντα, πάμε μαζί με τη φίλη μου Ιωάννα και τα δύο της παιδιά, Χρήστο και Φωτεινή (φιλενάδα ξες πως είσαι η πρώτη που σκέφτομαι όταν είναι για θάλασσα!).  Σήμερα, είχα μαζί μου και την αδερφή μου, Γεωργία, με τον γιό της, Γιώργο και μια φίλη της, τη Μαρία. Τα παιδιά έπαιζαν μια χαρά και εμείς απολαμβάναμε τον καφέ μας κάνοντας μουχαμπέτι. Νιώθω ευγνωμοσύνη και για την όμορφη μέρα και για την όμορφη παρέα!

14/07/2020

Το καλοκαίρι, σχεδόν κάθε μέρα είμαστε έξω. Ειδικά μετά την κλεισούρα τόσων εβδομάδων έχουμε ξεσαλώσει. Αυτό που μας αρέσει ιδιαίτερα είναι το πάρκο. Ο μικρός παίζει με τους φίλους του, εγώ βρίσκομαι με τις φίλες μου περνάει η ώρα ευχάριστα. Να άλλο ένα πράγμα για το οποίο χαιρόμαστε. Το πάρκο. Κάτι τόσο απλό, αλλά με τόση μεγάλη σημασία για εμάς.

15/07/2020

Τα απογεύματα όταν είμαστε έξω ή και απο το μπαλκόνι μου ακόμα, μου αρέσει να κοιτάω τον ουρανό. Αυτό το υπέροχο, γαλάζιο χρώμα του, όταν ο ήλιο δεν είναι τόσο δυνατός. Στην καραντίνα, μας άρεσε να κοιτάμε το ηλιοβασίλεμα, όταν ο ήλιος ζωγράφιζε τον ουρανό με τα πιο υπέροχα χρώματα. Καμιά φορά έλεγα στον Αριστείδη "Πω ρε συ Αριστείδη, κοίτα πόσο όμορφο χρώμα έχει ο ουρανός" και εκείνος συμφωνούσε " Ναι ρε μαμά, τί ωραία που είναι". Νιώθω τυχερή, που μπορώ να το βλέπω αυτό κάθε μέρα με τον γιό μου. Ευγνώμων.

17/07/2020

Στιγμές πατέρα και γιού

Ο άντρας μου είναι καπετάνιος και είμαι πολύ περήφανη για αυτόν. Τον θαυμάζω για τη ψυχική δύναμη που έχει και την ψυχραιμία του. Δεν θα μπορούσα να κάνω ποτέ τη δουλειά του. Δεν θα μπορούσα ποτέ να μπώ στη θέση του, κάθε φορά που είναι να μπαρκάρει και να μας αφήσει πίσω. Είναι ο ήρωας μας. Με όλη τη φάση του κοροναϊού, μέτρα προστασίας κτλ, είχαμε να τον δούμε μήνες, εκεί που τον βλέπαμε συνέχεια. Χθές λοιπόν, κατάφερε και ήρθε σπίτι επιτέλους! Μαζεύτηκε ξανά όλη η οικογένεια! Έβλεπα τον Αριστείδη απο τη μια πόσο χαιρότανε που ήρθε για λίγο ο μπαμπάς του, έβλεπα και τον Κώστα να φιλάει και να αγκαλιάζει τον γιο του και η συγκίνηση μου ήταν τόσο μεγάλη που με το ζόρι κρατήθηκα να μην δακρύσω. Δεν μπόρεσε να κάτσει βέβαια πολύ γιατί η φόρτωση τελειωνε, έπρεπε να φύγει το καράβι, αλλά τουλάχιστον είμασταν για λίγες ώρες και οι 3 μαζί. Είμαι ευγνώμων για αυτές τις λίγες ώρες που μπορέσαμε να περάσουμε μαζί μετά απο τόσο καιρό και που μπόρεσα να τον αγκαλιάσω. Είμαι ευγνώμων που ήμουν παρούσα σε μια τόσο τρυφερή στιγμή, πατέρα και γιού.

18/07/2020

beaute

Είμαι απο τις γυναίκες που βαριούνται το κομμωτήριο. Πλήττω θανάσιμα δεν μπορώωωωωω! Για καλή μου τύχη όμως, γνώρισα μια κοπέλα, που το κορίτσι της ήταν στο άλλο τμήμα της τρίτης δημοτικού, η οποία είναι κομμώτρια ΚΑΙ έγινε πολύ καλή μου φίλη. Η Πηνελόπη λοιπόν, "μανίτσα", εκτός απο συμμαθήτριά μου στα ισπανικά (δεν νομίζω η δασκάλα μας να είχε καλύτερο, πιο χαβαλε τμήμα απο εμάς) είναι και η καλύτερη κομμώτρια ever! Του τύπου "κόψε λίγο τις μύτες" και πραγματικά κόβει λίγο τις μύτες. Για βαφή δεν το συζητάω! Μανίτσα είσαι η καλύτερη και νιώθω πολύ τυχερή που είσαι φίλη μου (και κάνεις μαζί μου οτι βλακεία μας κατέβει!).

19/07/2020

Σήμερα το ανιψάκι μου, μου είπε οτι αν δεν είχε μαμά την αδερφή μου θα ήθελε να έχει μαμά εμένα. Είναι το δεύτερο παιδάκι που μου το λέει αυτό! Συγκινήθηκα πολυυυυυυύ! Σε ευχαριστώ πουλάκι μου! Εννοείται ευγνώμων για αυτό. Ίσως κάνω καλύτερη δουλειά απο όσο νομίζω!

20/07/2020

Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για τη σημερινή μέρα, είναι πολύ οικογενειακό, δεν θέλω, θα το κρατήσουμε αποκλειστικά για εμάς. Η ευγνωμοσύνη όμως που νιώθω είναι πραγματικά απέραντη. Ευχαριστώ τον Θεό, την Παναγία, τον Χριστό.

22/07/2020

Ζωολογικό κήπο είχε το πρόγραμμα για σήμερα. Είχαμε να πάμε πάρα πολύ καιρο, ο μικρός το ευχαριστήθηκε. Μας έφαγε η ζέστη φυσικά, αλλά εκεί που κάτσαμε για φαγητο, είχε ένα μπεκ που πότιζε το γκαζόν, οπότε φυσικά μόλις έφαγε, ζήτησε να πάει εκεί, "χωρίς να βραχεί". Εννοείται ως έγινε παπί. Η χαρά όμως που είχε και τα γέλια που έκανε ήταν ότι καλύτερο! Τί τυχερή μαμά που είμαι και πόσο γλυκό παιδί μου χάρισε ο Θεός! Ευχαριστώ!

24/07/2020

Χθές ολοκλήρωσα με επιτυχία τα μαθήματα αστρονομίας, του Πανεπιστημίου Κρήτης. Μέσα στην καραντίνα αποφάσισα, αντί να κάθομαι να κλαίω τη μοίρα μου, να αγχώνομαι και να φοβάμαι τη συντέλεια του κόσμου βλέποντας ειδήσεις, οτι μπορώ να κάνω κάτι για τον εαυτό μου, να μάθω κάτι καινούριο. Έτσι ψάχτηκα λίγο, γράφτηκα στο παραπάνω πανεπιστήμιο και μέσα σε όλες τις άλλες επιλογές που είχα ιστορία, φιλοσοφία, μαθηματικά (μπλιαχ), φυσική κτλ, βρήκα αυτό. Και είμαι πολύ περήφανη για τον εαυτό μου!

26/07/2020

Απο το πρωι σήμερα ήμουν πολύ αγχωμένη. Όταν συμβαίνει αυτό, συνηθως τα  ατομα που μπορούν να με ηρεμήσουν είναι δύο: τα αδέρφια μου. Η Γεωργία ήταν η τυχερή σήμερα, τις περισσότερες φορές θα έλεγα, καθόμαστε τα συζητάμε και σιγά σιγά χαλαρώνω. Ο Χρίστος, είναι τόσο zen που απλά στο μεταδίδει, δεν χρειάζεται καν να του πω τι με απασχολεί, απλά χαλαρώνω με τη συζήτηση. Νιώθω πολύ τυχερή που έχω τόσο καλή σχέση με τα αδέρφια μου και που μπορούμε πάντα να βασιζόμαστε ο ένας στον άλλον.

28/07/2020

Απο την εκδρομή μας
στον Λαϊλιά

Είμαι πολύ τυχερή που βρήκα τον άντρα μου. Που παντρευτήκαμε και δημιουργήσαμε μια όμορφη οικογένεια. Που με ανέχεται με τις παραξενιές μου, ξέρω οτι έχουν γίνει πολλές τελευταία και προσπαθώ να τις κόψω, που με ηρεμεί, που με αγαπάει και που με στηρίζει. Μωρό μου, σε αγαπώ πολύ και σε ευχαριστώ!


29/07/2020

Μπορεί να φανεί λίγο περίεργο, αλλά είμαι ευγνώμων για τους γείτονες μου. Έχω την τύχη να ζώ σε μια γειτονιά, όπου νομίζεις οτι βρίσκεσαι σε χωριό. Γνωριζόμαστε μεταξύ μας, έχουμε επαφή και κατά συνέπεια υπάρχει η ασφάλεια απο την άποψη πως ό,τι και αν συμβεί, θα σε βοηθήσει κάποιος. Μέχρι και η καραντίνα πέρασε πιο ευχάριστα! Με τη Μαρία απο κάτω και την Τόνια απο απέναντι λέγαμε καμιά κουβέντα όσο έπαιζαν τα παιδιά (και συνεχίζουμε βέβαια). Ο Δημήτρης με τη Λίτσα απο πάνω, που αν χρειαστώ κάτι θα βοηθήσουν και είναι συνεννοήσιμοι. Ο κυρ-Βασίλης απο απέναντι που είναι ο security της γειτονιάς, δεν του ξεφευγει τίποτα, γνωρίζει τα πάντα για όλους... Μου αρέσει πολύ αυτό!

30/07/2020

Η βεβαίωση
παρακολούθησής μου

Τα μαθήματα αστρονομίας που λέγαμε πριν λίγες μέρες; Μόλις πήρα στα χέρια μου τη βεβαίωση
παρακολούθησης απο το Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Είμαι τόσο χαρούμενη που έκανα κάτι αποκλειστικά για τον εαυτό μου!

1/8/2020

Αυτό...Μόνο για αυτό! Μαγεία...

Ηλιοβασίλεμα απο το μπαλκόνι μου

3/8/2020

Σεμπρεβίβα

Άρχισαν σιγά σιγά να μαζεύονται οι φίλες μου απο τις διακοπές τους. Βρεθήκαμε με τη Μαργαρίτα σήμερα, μετά απο αρκετό καιρό η οποία γύρισε απο Κύθηρα χθές. Αφού κάναμε το catch up, με εξέπληξε γιατί μου πήρε δωράκι, ένα μπουκετάκι Σεμπρεβίβα! Σε ευχαριστώ τόσο πολύ Μαργαρίτα μου που με σκέφτηκες!


4/8/2020

Τις τελευταίες μέρες, είχα ταχυπαλμίες και "πεταρίσματα", δεν μπορούσα να ησυχάσω. Πήγα καρδιολόγο τελικά, αφού τα είχα παίξει απο την ανησυχία και σήμερα πήρα τα αποτελέσματα. Εντάξει, δεν θα πεθάνω, δεν έχω -ευτυχώς- κάτι. Απο το άγχος βγήκαν όλα (πάρε το μάθημά σου  επιτέλους Κατερίνα και σταμάτα να αγχώνεσαι τόσο πολύ, εσύ ποτέ δεν έκανες έτσι!). Ευχαριστώ τον Θεό που είμαι υγιής (γιατί στα αλήθεια φοβήθηκα). Θα προσπαθήσω να χαλαρώσω και να μην αγχώνομαι. Ουφ!

7/8/2020

Γύρισε ο άντρας μου απο ταξίδι και είμαι τόσο ευτυχισμένη!

9/8/2020

Κυριακάτικη βόλτα για σήμερα για την οικογένειά μας. Κατεβήκαμε κέντρο, Ψυρρή, Μοναστηράκι, Θησείο για να πάμε Ακρόπολη που ζήτησε ο μικρός (και που τελικά δεν μας άφησαν να μπούμε γιατί είχαμε μαζί πατίνι). Είμαστε ευγνώμονες για τον καιρό, γιατί μετά απο κάτι ωραιότατα 40άρια, μας έκανε πολύ δροσιά τις τελευταίες 2 μέρες και έτσι μπορέσαμε να πάμε. Συν του οτι Αύγουστο η Αθήνα αδειάζει! Όμορφη μέρα! 

20/8/2020

Έχω μέρες να γράψω, ναι το ξέρω, αδικαιολόγητο για κάποια που αποφάσισε να κάνει το 365 day challenge! Είχα όμως καλό λόγο βρε παιδιά. Θα τα γράψω μαζεμένα! Αποφασίσαμε να φτιάξουμε το σπίτι στο χωριό, να γίνει κατοικήσιμο, να πηγαίνουμε και να έχουμε την άνεσή μας, τον χώρο μας. Ε, αυτό θέλει δουλειά! Τελοσπάντων, το θέμα είναι οτι ασχοληθήκαμε με αυτό, το φτιάξαμε πανέμορφο και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι! 2-3 πραγματάκια ακόμα και θα είναι τέλειο. Να' ναι καλά ο άντρας μου που δούλεψε και οι γονείς του που ήταν εκεί να επιβλέπουν τις εργασίες. Ευχαριστούμε για τη βοήθεια!

Επίσης, ο γιός μας έκανε κάτι που μας έκανε πολύ περήφανους. Για να μην τα πολυλογώ, έγινε ένα ατύχημα έξω απο το σπίτι και προσφέρθηκε να πάει να βοηθήσει την κοπέλα που εμπλεκόταν( και δεν έφταιγε η καημένη) προσφέροντας της ένα ποτήρι νερό, για να ηρεμήσει.  Μπράβο παιδάκι μου, συγχαρητήρια για αυτήν σου την πράξη! Κάνουμε καλή δουλειά τελικά!

23/8/2020

Διαβάζω στο FB ή ακουω στις ειδήσεις για ανθρώπους οι οποίοι ζορίζονται οικονομικά, είτε γιατί είναι άνεργοι, είτε γιατι δουλεύει μόνο ένας και δεν φτάνουν ή γιατί έτυχαν έκτακτα έξοδα και οι περισσότερες οικονομίες τους πήγαν για να τα καλύψουν. Επίσης διαβάζω και μαθαίνω για ανθρώπους, καμιά φορά τους ίδιους που δυσκολεύονται, που προσφέρουν απο το υστέρημα τους, χρήματα, τρόφιμα, ρούχα ή άλλα υλικά αγαθά, στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν έναν συνάνθρωπο. Μου επιβεβαιώνουν καθημερινά οτι ο κόσμος, δεν είναι και τόσο κακός. Οκ, δεν είναι ρόδινος αλλά υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι, που βοηθάνε να γίνει λίγο πιο χρωματιστός απο αυτό που μας δείχνουν στις ειδήσεις. Faith in humanity restored.

28/08/2020

Ο άντρας μου, είναι καπετάνιος, όπως έχω ξαναπεί. Οπότε, ο χρόνος που περνάει στο σπίτι, δεν είναι όσος θα θέλαμε και οι τρεις να είναι. Παρόλα αυτά είμαστε ευγνώμονες, που αυτούς τους δύσκολους καιρούς έχει δουλειά και φροντίζει να μην μας λείπει τίποτα. Χθες, τον έβλεπα να παίζει με το παιδί στη θάλασσα και να γελάνε μαζί. Τους άκουγα μέχρι έξω που καθόμουν. Αυτές οι μικρές οικογενειακές στιγμές, είναι οτι καλύτερο υπάρχει στη ζωή μας, που μας βοηθάνε να φτιάχνουμε αναμνήσεις. Ευγνώμων που μπορούμε να τις έχουμε!

6/9/2020

Ευγνώμων για τις μικρές στιγμούλες, αυτές τις οικογενειακές, με τις αγκαλιές και τα χουχουλιάσματα!

9/09/2020

Ο αγαπημένος θείος

Ήρθε ο αδερφός μου σήμερα! Είναι ο μικρότερος, 23 χρονών και όσο και να μεγαλώσει θα είναι πάντα το μικρό της οικογένειας. Τον αγαπάμε πολύ όλοι! Είναι η προσωποποίηση του ζεν, πολύ καλό, φιλότιμο παιδί, πανέξυπνος και τα ανήψια του τον θαυμάζουν. Τους μιλάει και κρέμονται απο τα χείλη του! Πάντα παίζει μαζί τους, τους μιλάει και δεν χαλάει χατήρια! Τον αγαπάνε τόσο πολύ! Όταν έρχεται στο σπίτι, είναι λες και μπαίνει μέσα ενα κυμα χαλαρότητας και χαρας! 

10/09/2020

Έχει γενέθλια η αδερφή μου σήμερα. Όλοι μαζευτήκαμε σπίτι της εκτός απο τον μπαμπά μου που είναι Θεσσαλονίκη. Δεν πειράζει! Να τη χαιρόμαστε!

12/9/2020

Βραδινή έξοδος με τα αδέρφια μου σήμερα μετά απο μήνες. Έγινε το απαραίτητο catch up!

14/09/2020

Πρώτη μέρα στο σχολείο σήμερα. Μας περιμένει μια περίεργη χρονιά, ελπίζω όχι πολύ δύσκολη. Ευτυχώς, έχουμε τον δάσκαλο που θέλαμε, γιατί μετά τα περσινά, δεν έβλεπα προκοπή! Ο δάσκαλος αυτός, ασχολείται με τα παιδιά, όποτε ελπίζουμε όλες τα κενά που έχουν να καλυφθούν, άσε που λένε πως είναι και ήρεμος . Ευγνώμονες για τον κύριο Λάμπρο λοιπόν!

20/09/2020

Date night

Μαζεμένα όλα πάλι! Καταρχήν έφυγε ο αδερφός μου για Θεσσαλονίκη και με μεγάλη χαρά έμαθα πριν απο λίγο οτι πήρε και το πτυχίο του! Συγχαρητήρια αδερφάκι, είμαι πολύ περήφανη! Πρέπει να του πάρω ένα δώρο. Αλλά τί;;; Κάτι θα σκεφτώ. Δεύτερον, έχω τη μαμά μου σπίτι (κρατάει τον ανηψιό μου τον τελευταίο μήνα μέχρι να ξεκινήσει και το ολοήμερο, όπου και θα γυρίσει και αυτή Θεσσαλονίκη-αν δεν την ξαναπιάσει κανένα lockdown όπως την προηγούμενη φορά!-και ήρθε να κάτσει για ΣΚ μαζί μας). Μου αρέσει να βγαίνω για περπάτημα μαζί της. Όταν ήμουν Θεσσαλονίκη ξεκινούσαμε απο το σπίτι και κατεβαίναμε μέχρι παραλία, περπατούσαμε όλο το κέντρο και γυρνούσαμε, μαζί με το μωρό στο καρότσι παρακαλώ. Τώρα για να έρθει ο μικρός μαζί μας απο εδώ εκεί κάνουμε τάμα! Αφού είναι η μαμά μου σπίτι λοιπόν και επειδή υποσχέθηκα στον εαυτό μου υπερβάσεις, βγήκα επιτέλους ραντεβού με τον άντρα μου...σε ιταλικό εστιατόριο...στη Γλυφάδα...και ήταν υπέροχα! Είμαι ευγνώμων και νιώθω τυχερή και για τα τρία!

23/09/2020

Απο την τρίτη δημοτικού, φέρνω μια κοπέλα στο σπίτι, δασκάλα την Κατερίνα, για να βοηθάει τον μικρό με τα μαθηματικά, γιατί δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ δεν το 'χω. Ναι, έχω ακούσει σχόλια τύπου "μα απο τώρα βρε Κατερίνα; Υπερβολή..." . Αλλιώς βρε παιδί μου τα έμαθα εγώ, αλλιώς τους τα λένε! Τι να κάνω η καημένη; Να' ναι καλά η κοπέλα, τον βοηθάει πάρα πολύ. Έχει τεράστια υπομονή και δεν ακούγεται ποτέ! Νιώθω πολύ τυχερή και ευγνώμων που την βρήκα γιατί απλούστατα ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΜΕ ΤΑ ΣΙΧΑΜΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ! Α, και του έμαθε και μαθηματικά...

27/09/2020

Το ότι παραλίγο να γράψω αντί για 2020, 27/09/2014 το αφήνω ασχολίαστο! Κυριακή λοιπόν και έτυχε ξαφνική μάζωξη για φαγητό. Πεϊνερλί συγκεκριμένα...Δεν μας χάλασε! 6 μεγάλοι, 6 μικρά, 2 τραπέζια. Πόσο μου αρέσουν αυτά τα ξαφνικά. Φάγαμε καλά, περάσαμε όλοι πολύ ωραία! Ευχαριστούμε κυρία Ιουλία, που μας ξεσηκώσατε! Χαλάσαμε λίγο τη διατροφή αλλά θα σε συγχωρήσουμε!

5/10/2020

Πριν 2-3 μέρες ξαναβγήκαμε με τον άντρα μου, ρομαντζάδα κανονική, με κεράκια, πανσέληνο και όλα τα συναφή. Αααααχ...(καρδούλες,καρδούλες). Ήταν υπέροχα! In other news, ο μικρός τα πάει μια χαρά στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στη δραστηριότητα, με μάσκες κτλ όλα κομπλέ. Δόξα τω Θεώ...

9/10/2020

Απλά, είμαι ευγνώμων που μπορώ να κάθομαι στο σπίτι. Συνήθως είμαι έξω στο τρέξιμο, εξωτερικές δουλειές ή άλλες υποχρεώσεις, ακόμα και για καφέ. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να το κάνουν αυτό για διάφορους λόγους, ίσως οικονομικούς ή οικογενειακούς. Χαίρομαι που μπορώ.

12/10/2020

Φέτος, λόγω κορονοϊού, αποφάσισα να μην πάω γυμναστήριο. Η απόφαση ήταν λίγο δύσκολη, μου κάνανε και μια πολύ καλή προσφορά, αλλά προτίμησα να προστατεύσω την υγεία όλων μας και να μην τη δεχτώ. Αυτό που ξεκίνησα όμως να κάνω, είναι γυμναστική μόνη μου. Όχι στο σπίτι, αν και κατέβασα μια εφαρμογή, αλλά έξω. Όταν έχει ο μικρός προπόνηση, αυτή τη μία ώρα που τον περιμένω, αντί να βγάζω τα μάτια μου στο κινητό, ξεκίνησα γυμναστική. Με ένα προγραμματάκι διαλειμματικού τρεξίματος στο smartwatch, κάνω 22 λεπτά τζόκινγκ και γρήγορο περπάτημα και κανένα 20λεπτο όργανα που έχει στο πάρκο απέναντι απο τις εγκαταστάσεις που προπονείται ο μικρός (με γάντια πάντα γιατί ποιος ξέρει ποιος πήγε πριν απο εμένα). Νιώθω πολύ ωραία που το ξεκίνησα αυτο. Τα αποτελέσματα (ελπίζω) θα φανούν σε ένα μήνα!

18/10/2020

Ευγνώμων για όποιον ανακάλυψε τα pancakes! Χωρίς παραπάνω σχόλια! Επίσης γιατί ζούμε στην ομορφότερη, πιο ηλιόλουστη χώρα του κόσμου. Σήμερα είναι μια υπέροχη μέρα!

27/10/20 

Ευγνώμων που σε όλη μου τη ζωή με φυλάει ο Θεός. Όσο σκέφτομαι τί επικές -σόρι για τα γαλλικά- μαλακίες έχω κάνει ή πήγα να κάνω δεν θα μπορούσα να νιώθω διαφορετικά. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, αρκετά άσχημα και περίεργα νιώθω στην ανάμνηση...Απλά ευχαριστώ!

7/11/2020

Απο σήμερα στις 6 το πρωί, ξαναμπήκαμε σε καραντίνα. Τί έκπληξη; Τελοσπάντων. Ευτυχώς πρόλαβα και έκανα όσα είχα προγραμματισμένα να κάνω, σερβις, γιατρούς, εμβόλια, κομμωτήρια τα πάντα. Μέχρι και τα νύχια του ινδικού χοιριδίου πρόλαβα και έκοψα! Ευγνώμων λοιπόν για όλα αυτά! Ουφ!

11/11/2020

Χαμός γίνεται με τον covid. 2752 νέα κρούσματα! Πού θα πάει αυτό το χάλι; Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ, με lockdown, τηλεργασίες, σύγχρονες διδασκαλίες κτλ., είναι δόξα τω Θεώ που και δουλειά έχει ο άντρας μου και την υγειά μας έχουμε όλοι. Ελπίζω να περάσει σύντομα όλο αυτό.

23/11/2020

Το δέντρο μας

Είχα την αδερφή μου και τον ανιψιό μου σπίτι το σαββατοκύριακο. Ευτυχώς επιτρέπονται οι μετακινήσεις εντός νομού. Τα παιδιά χόρτασαν παιχνίδι, χαλαρώσαμε κι εμείς πολύ. Στολίσαμε και δέντρο, φυσικό φέτος, για πρώτη φορά. Έφερα μέσα τη γλάστρα με το έλατο! Έγινε πολύ όμορφο. Ξέρω είναι νωρίς, αλλά ζητάει ο γιος μου εδώ και μέρες. Ευκαιρία ήταν τώρα που τα ξαδερφάκια ήταν μαζί να το στολίσουν μαζί. Ευχαριστώ τη μαμά μου που μου πήρε το έλατο τον Φεβρουάριο που ήρθε και την αδερφή μου που είναι πάντα εκεί. Είμαι ευγνώμων για την παρέα που κάνουμε και γιατί που η καθε μια μας έχει την οικογένειά της και γενικώς τα δικά της, έχουμε αυτή τη σχέση, είμαστε ενωμένες και αγαπημένες.

25/11/2020

Το δώρο μου

Η μέρα της γιορτής μου. Λόγω καραντίνας, ήμουν μόνο εγώ με το παιδάκι μου. Δεν με πείραξε καθόλου. Παραγγείλαμε και μια πιτσούλα και κάτσαμε τα δυό μας. Μου έκανε και δώρο το πουλάκι μου, δύο βιβλία απο τη βιβλιοθήκη του. Το έκρυψε μάλιστα, για να μην το δώ. Αγοράκι μου! Συγκινήθηκα που μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί. Ήθελε να μου φτιάξει ένα βραχιόλι, αλλά πού να βρεί χάντρες;! Πώς να μη νιώθω ευλογημένη μετά απο όλο αυτό; Τα τηλεφωνήματα και τα μηνύματα που δέχτηκα σήμερα, ήταν περισσότερα και πιο συνεχόμενα απο κάθε άλλη φορά, δεν προλάβαινα να σηκώσω κινητό, χτυπούσε σταθερό και το ανάποδο. Πόση αγάπη! Νιώθω ευγνώμων για όλο αυτό σήμερα και που έχω το πιο γλυκό παιδάκι του κόσμου! Ευχαριστώ για όλα!

7/12/2020

Οι μέρες περνάνε, πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Με τις παρούσες συνθήκες, ο κόσμος δεν θα περάσει τις γιορτές με τον τρόπο που τις περνούσε όλες τις προηγούμενες χρονιές. Όλοι θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ότι μπορούμε για να περάσουμε όμορφα και γιορτινά. Είτε μόνοι μας, είτε με συγγενείς, είτε με φίλους. Ότι μπορέσει ο καθένας, με μικρά δωράκια και φαγητό στο τραπέζι, με αγάπη. Είμαι ευγνώμων, που μπορώ να προσφέρω όλα αυτά στην οικογένειά μου.

12/12/2020

Κάθομαι με το αδερφάκι μου όμορφα και ωραία, λέμε τα δικά μας, χαζεύουμε, τα παιδιά παίζουν μέσα και ξαφνικά χτυπάει θυροτηλέφωνο.

-«Γειά σου!»

-«Γειά»

-«Άνοιξε»

-«Ποιος είναι;»

-«Εγώ είμαι βρε, άνοιξε!»

-«Αχ! Έλα, έλα! Αριστείδη! Ήρθε ο μπαμπάς!»

Μας έκανε έκπληξη, ήρθε ξαφνικά σπίτι. Το καράβι δεν θα φορτώσει για μερικές μέρες, οπότε θα τον έχουμε σπίτι για λίγο! Το πόσο χαρήκαμε δεν περιγράφεται, έκλαψα από συγκίνηση! Ευχαριστούμε φορτίο που δεν υπήρχες για φόρτωση!

17/12/2020

Στο προηγούμενο lockdown,αποφάσισα να παρακολουθήσω μαθήματα αστρονομίας και ολοκλήρωσα με επιτυχία, έναν κύκλο μαθημάτων. Σε αυτό, αποφάσισα να μάθω σκωτσέζικα. Γαέλικα, για να είμαι πιο ακριβής. Έχω αρκετό καιρό που τα μαθαίνω, είναι λίγο δύσκολα, έχω και τα ισπανικά παράλληλα, αλλά τα καταφέρνω.

28/12/2020

Χριστουγεννιάτικο τραπέζι

Τα Χριστούγεννα φέτος, τα περάσαμε όπως όλος ο κόσμος μόνοι μας, εγώ και ο μικρός, αφού ο άντρας μου δούλευε. Ούτε συγγενείς, ούτε φίλοι. Τα δυό μας. Σηκωθήκαμε το πρωί, άνοιξε τα δώρα του μέσα στη τρελή χαρά, μαγειρέψαμε, οτι κάνουμε κάθε χρονιά. Έβγαλα τα καλά πιάτα, τα κρύσταλλα, τα ασημένια μαχαιροπήρουνα, μαγείρεψα 2 φαγητά και όλα τα απο δίπλα...δεν έχει σημασία για εμένα αν είμαστε όλοι μαζεμένοι στο σπίτι ή μόνο οι 2 μας. Γιορτάζουμε κανονικά και με κάθε επισημότητα! Είναι κάτι που θέλω να του περάσω, να θυμάται ο γιός μου όσο μεγαλώνει, οτι δεν χρειάζεται να είμαστε περιτριγυρισμένοι απο κόσμο για να γιορτάζουμε. 

Μπορεί να μην είδαμε τον άντρα μου τα Χριστούγεννα, ήρθε όμως την επομένη. Έκπληξη και πάλι, εννοείται! Κάναμε δεύτερα Χριστούγεννα! Και νιώθουμε πολύ τυχεροί που ήρθαν έτσι τα πράγματα και μπόρεσε να βγεί απο το καράβι τέτοιες μέρες. Έστω και για μισή μέρα!

4/1/2021

Πέρασαν και οι γιορτές, μπήκε η καινούρια χρονιά. Λίγο διαφορετικά, αλλά όπως κάθε φορά με πολλή αγάπη. Ο άντρας μου δούλευε, ήρθε σπίτι μόνο για λίγες μέρες, αλλά τουλάχιστον ήταν μαζί μας. Περάσαμε μερικές μέρες πριν και μετά την πρωτοχρονιά μαζί με την αδερφή μου και τον ανιψιό μου.  Μαγειρέψαμε, χαλαρώσαμε, τα παιδιά είχαν παρέα και γενικά περάσαμε πολύ όμορφα. Ευχαριστούμε λοιπόν το αδερφάκι μου για όλα! Επίσης είμαι ευγνώμων, για τη σχέση που έχουμε (χαρές και λύπες) και εμείς αλλά και τα παιδιά. 

12/1/2021 

Κάθε βράδυ, πριν βάλω τον μικρό για ύπνο, πάει στο κρεβάτι μου γιατί θέλει χάδια. Εννοείται ότι αρπάζω κάθε ευκαιρία. Σήμερα λοιπόν, τον έβλεπα να ξεκαρδίζεται και η καρδιά μου πλημμύριζε αγάπη. Είμαι τόσο ευγνώμων που έχω αυτό το πλασματάκι στη ζωή μου και ευχαριστώ τον Θεό που τον έχει γερό.

27/01/2021

Ξέρω πως φαίνεται σαν να γράφω τα ίδια και τα ίδια. Είναι όμως, τα μικρά ή μεγάλα πράγματα που μπορεί να βλέπω ή να συμβαίνουν καθημερινά, που μου θυμίζουν πόσο τυχερή έχω σταθεί στη ζωή μου. Προχθές για παράδειγμα, έφτιαχνα αυγόφετες για το σχολείο. Ήμουν κομμάτια επειδή δεν είχα κοιμηθεί καλά, είχα κάνει δουλειές και ένιωθα πολύ κουρασμένη. Δεν είχα όμως θέμα να κάτσω να τα ετοιμάσω. Την ώρα που μαγειρευόταν λοιπόν, ήρθε ο μικρός να χαζέψει, μπορεί να διάβαζε κιόλας και να με ρώτησε κάτι δεν θυμάμαι. Αυτό όμως που θυμάμαι είναι πως αισθάνθηκα πολύ τυχερή που έγινα μαμά. Ένιωσα πολύ όμορφα που είμαι μαμά. Μου αρέσει ρε παιδί μου, πώς να το πώ! Με όλες τις χαρές, τις αγκαλιές, τα παιχνίδια, τις αναποδιές, τις δυσκολίες. Δεν θα άλλαζα ποτέ τίποτα! Ευγνώμων για όλα αυτά, ευγνώμων που αισθάνομαι πλήρης με όλα αυτά.

29/01/2021

Μια απλή βόλτα με τις φίλες μου, καφές στο χέρι και περπάτημα. Υπέροχος χειμωνιάτικος καιρός, με λιακάδα. Αυτό.

11/2/2021

3ο lockdown. Ξανακλείσανε τα σχολεία. Αυτό το μέσα έξω με έχει κουράσει, όπως και τους περισσότερους, αλλά είναι ανάγκη τί να κάνουμε τώρα. Ο μόνος λόγος που είμαι ευγνώμων (όχι μόνο εγώ αλλά οι περισσότερες μαμάδες εντός και εκτός σχολείου) που έκλεισαν τα σχολεία, είναι οι μεταλλάξεις. Άρχισαν να κολλάνε τα παιδιά τώρα και να κολλάνε και βαριά, οπότε ήταν κάτι που ήθελα. Ξέρω οτι οι εργαζόμενοι θα δυσκολευτούν πάλι, θα ταλαιπωρούμαστε πάλι με webex κτλ αλλά όπως και να' χει, ευτυχώς τα έκλεισαν.

16/2/2021

Η Νάρνια εξω
απο το σπίτι μου

Ήρθε και η "Μήδεια". Απο χθες το απόγευμα χιονίζει ασταμάτητα. Το βράδυ κατά τις 10:00 που το
είχε στρώσει, λίγο κατεβήκαμε κάτω στον δρόμο και παίζαμε μέχρι τις 11:00. Μόνοι μας. Ο μικρός τιτίβιζε σαν σπουργιτάκι απο τον ενθουσιασμό.  Μαζί του κι εγώ. Σήμερα, ξυπνήσαμε μέσα σε ένα σκηνικό βγαλμένο απο τη Νάρνια. Εννοείται πως κατεβήκαμε πάλι στην αυλή και εννοείται οτι θα ξανακατεβούμε και αργότερα. Είναι τόσο μαγικά! Το ευχαριστιόμαστε με το παραπάνω! Ευγνώμων!

20/3/2021

Ο πειρατής
και το
κοτόπουλο
τρομοκράτης

Πολλά μαζεμένα και αυτή τη φορά, οπότε θα τα γράψω συμπυκνωμένα. Το σημαντικότερο, με τόσα κρούσματα 3000+ την προηγούμενη βδομάδα, είμαι ευγνώμων που και εμείς και όσοι αγαπάμε, είμαστε υγιείς. Πέρασαν οι Απόκριες, φυσικά δεν πήγαμε πουθενά, δεν κάναμε τίποτα. Σχεδόν! Γιατί κάναμε το δικό μας αποκριάτικο πάρτι στο σπίτι, εγώ και ο μικρός! Ντυθήκαμε με οτι βρήκαμε και χορέψαμε. Χαρταετό δεν πετάξαμε όμως, φοβήθηκα να πάμε μέσα σε όλο αυτόν τον κόσμο που έτρεξε στα πάρκα (ήταν και τα 2 χλμ στη μέση). Είχα τη μαμά μου 3 μέρες στο σπίτι. Επιτέλους είδαμε και τον άντρα μου μετά απο 2 μήνες, κατάφερε να έρθει για 2 μέρες στο σπίτι, χαρήκαμε τόσο πολύ! Γίνονται διάφορα καινούρια πράγματα, όπως πχ το οτι έχω φτιάξει κανάλι για αυτό το blog, να δούμε πως θα πάει. Θέλει αρκετή δουλειά, ακόμα το μαθαίνω. Αυτά για την ώρα! Νομίζω πως έχω κάθε δικαίωμα να αισθάνομαι τυχερή με αυτά τα ολίγα ναι;

14/04/2021

Σε λίγο καιρό, θα έχω ένα καινούριο ανιψάκι! Συγχαρητήρια στην κουνιάδα μου! Δεν περιγράφω άλλο!

23/4/2021

Υπάρχουν διάφορα πράγματα, πάλι, για τα οποία δεν έγραψα, γιατί δεν άδειασα! Το σημαντικότερο είναι αυτό: Βγήκαμε για περπάτημα σήμερα με φίλους. Δεν κάναμε τελικά τη βόλτα μας γιατί χτύπησε το κινητό και έπρεπε να πάμε στην Ελευσίνα για να πάρουμε τον άντρα μου για να έρθει για λίγες ώρες σπίτι. Τελικά όμως, ξεμπάρκαρε και μας το φυλούσε για έκπληξη! Δεν ξέραμε τίποτα, το σχεδίαζε καιρό και τώρα τον έχω, επιτέλους, σπίτι! Είμαι τόσο χαρούμενη!

2/5/2021

Πέρασε και η Μ. Εβδομάδα, πέρασε και το Πάσχα. Είμαι ευγνώμων που μπόρεσα φέτος, μετά απο 7 ολόκληρα χρόνια, να το περάσω με τον άντρα μου. Ψήσαμε, βάλαμε μουσική, φάγαμε, το χαρήκαμε. Είχαμε και τη μαμά μου, την αδερφή μου και μια φίλη της μαζί μας. Ήταν ωραία και χαρούμενη η ατμόσφαιρα. Μακάρι να είμαστε όλοι έτσι οικογενειακά και του χρόνου.

9/5/2021

Γενικώς, μας αρέσει να βλέπουμε και να κάνουμε καινούρια πράγματα. Όσο δεν έχει ακόμα πολύ ζέστη, αποφασίσαμε να επισκεφθούμε τον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Δεν είχα ξαναπάει. Πανέμορφο μέρος, κοντά στην Αθήνα. Προσπάθησα να φανταστώ το μέρος στα αρχαία χρόνια. Τι όμορφο μέρος! Πώς να μην μιλάει όλη η Γη για τον σπουδαίο μας πολιτισμό;

Ο Ναός του Ποσειδώνα

17/6/2021

Πρώτη δόση εμβολίου έγινε. Ξέρω οτι δεν με προστατεύει απο το να κολλήσω, αλλά όπως και το εμβόλιο της γρίπης, τουλάχιστον και να κολλήσω, θα είμαι σπίτι και θα το περάσω πιο ελαφρά. Ευγνώμων για την επιστήμη!

20/6/21

Καταρράκτες Ταξιάρχη

Ημερήσια εκδρομή στα Καλάβρυτα.  Πανέμορφη διαδρομή, υπέροχα μέρη, ιστορία και πεντανόστιμο φαγητό. Ήταν η δεύτερη φορά που επισκεφτήκαμε την περιοχή και μείναμε ξανά μαγεμένοι. Πήγαμε σε μέρη που δεν γνωρίζαμε, είδαμε καινούρια πράγματα και μέχρι στιγμής, τα αγαπημένα μου είναι οι καταρράκτες του Ταξιάρχη και το εκκλησάκι της Παναγίας Πλατανιώτισσας. Όποιος δεν έχει πάει, να το κάνει οπωσδήποτε!

25/6/2021

Τέλειωσε και αυτή η σχολική χρονιά. Δύσκολη σαν την προηγούμενη, με αρκετές προκλήσεις. Οτι μπορούσαμε κάναμε και εμείς οι γονείς και οι δάσκαλοι. Απο Σεπτέμβριο ελπίζουμε να είναι διαφορετικά τα πράγματα. Το τεταρτάκι μου θα γίνει πεμπτάκι και δεν μπορώ να το πιστέψω!

28/6/2021

Πρώτη μέρα διακοπών. Ξεκινάμε απο κεντρική Ελλάδα και ανεβαίνουμε μέχρι Χαλκιδική. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα γιατί φέτος θα είμαστε όλοι μαζί, αφού ο άντρας μου είναι έξω. #excited

1/7/2021

Ακτή Παναγιάς

Η χώρα μας είναι γνωστή για τις υπέροχες παραλίες της, τα κρυστάλλινα νερά και την ομορφιά της. Απο αυτές τις παραλίες λοιπόν, η πιο αγαπημένη μου είναι η Ακτή Παναγιάς, κοντά στο Πτελεό Μαγνησίας. Νομίζω πως η φωτογραφία μιλάει απο μόνη της! Πως να μη είσαι ευγνώμων για αυτό;;;

7/7/2021

Η πιο γιορτινή μέρα του χρόνου για την οικογένειά μας, τα γενέθλια του μικρού μου. Αφού δεν είμαστε στην έδρα μας, φέτος γιόρτασε τα γενέθλια στον παππού, μαζί με τα ξαδέρφια του και πέρασε τέλεια. Παιχνίδι, γέλιο, φαγητό. 10 χρόνια ευλογίας, αγάπης και εκπλήξεων. Χρόνια πολλά μικρέ μου πρίγκιπα! Σε ευχαριστούμε που ήρθες και  ομόρφυνες τη ζωή μας, να είσαι πάντα γερός και χαμογελαστός.

Με αυτή την τελευταία καταχώρηση λοιπόν, ολοκληρώθηκε το ημερολόγιο ευγνωμοσύνης. Κάποιες φορές, ήταν δύσκολη η καταγραφή, επειδή υπήρχε έλλειψη χρόνου ή έπρεπε να γίνουν άλλα πράγματα. Τα κατάφερα όμως και ήμουν όσο πιο πιστή στην πρόκληση μπορούσα! Είδα πως κάποια πράγματα τα ήξερα, κάποια άλλα δεν τα έδινα και ιδιαίτερη σημασία ή δεν εκτιμούσα. Κατάλαβα πάντως, πως έχω πολλά πράγματα για τα οποία νιώθω τυχερή και ευγνώμων. Τον τελευταίο χρόνο όμως, σίγουρα και λόγω πανδημίας, τα έχω δει όλα με άλλο μάτι. Πρώτο και καλύτερο, το θέμα της υγείας. Φοβήθηκα για πρώτη φορά. Δεύτερον, η οικογένεια, να είναι ασφαλείς οι άνθρωποί μου σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Τρίτον, ο χρόνος που πέρασα με τον γιο μου. Τέλος, οι κοινωνικές συναναστροφές. Είμαι πολύ κοινωνικός άνθρωπος, χρειάζομαι κόσμο γύρω μου να αλληλοεπιδρώ. Άλλαξε ο τρόπος σκέψης μου. Πολλές φορές θεωρούμε τα πράγματα γύρω μας δεδομένα. Είναι κάτι που γίνεται ασυναίσθητα, το κάνουμε όμως όλοι. Προσπαθώ να είμαι εκεί, να χαίρομαι τη στιγμή και οτι μου προσφέρει η ζωή. 

365 days challenge complete!